جحیم (مفردات‌نهج‌البلاغه)جَحیم (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای آتش بزرگ که حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف ایمان و آثار آن از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیجَحیم (به فتح جیم) به معنای آتش بزرگ آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «الجحیم: کلّ نار عظیمة فی مهواة.» ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در توصیف ایمان و آثار آن می‌فرماید: «و تبرّز لجحیم للغاوین.» همچنین آن حضرت در بیانی دیگر فرموده است: «و تصلیة الجحیم.» ۳ - تعداد کاربرداین واژه دو بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جحیم»، ص۲۰۳. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|